O3

            บนเตียงขนาดคิงไซส์ในตอนนี้ มีร่างของชายหนุ่มทั้งสามคนกำลังกอดเกยกันอยู่ภายใต้ผ้าห่มสีเทาอ่อน

“สายฟ้า..”

เสียงหวานพร้อมกับดวงหน้าน่ารักหันมาด้านขวาเพื่อเอ็ดเจ้าของมืออุ่นร้อนที่กำลังลูบไล้ต้นขาของเขาอยู่

“ขาคนดี”

เจ้าของชื่อยิ้มจนตาปิดพร้อมโอบเอวรั้งร่างผอมบางให้ลงมานอนใต้ร่าง

“พายุนอนอยู่นะ!”

“มันกินยาแก้แพ้เข้าไป หลับเป็นตายไปแล้วมั้งคะ”

สายฟ้าเหลือบตามองร่างของน้องชายที่นอนหันหลังให้กับพวกเขาอยู่แวบหนึ่ง ก่อนหันกลับมาซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนของคนรักตรงหน้า

“ไม่เอาเข้าได้มั้ย เดี๋ยวพายุตื่น”

มือเรียววางลงบนไหล่กว้างของเขา ก่อนโน้มลำคอแกร่งให้ลงมาใกล้

“ไม่ได้ค่ะ”

ว่าจบกางเกงนอนขาสั้นของคนใต้ร่างก็ถูกรั้งลง พร้อมทั้งโยนทิ้งไปข้างเตียง

“สายฟ้า อย่าดื้อได้มั้ย”

เจ้าของชื่อกัดลงบนปากเล็ก ๆ นั่นอย่างหมั่นเขี้ยว มือแกร่งลูบเอวบางผ่านเสื้อยืดสีขาว ทั้งยังกดจูบไล่ตามโครงหน้าหวานลงมาจนถึงหน้าท้องบางที่เริ่มหดเกร็ง

“บอกสิคะ ว่าหนูไม่อยากได้ของฟ้า”

. . .

“อื้อ.ฟ-ฟ้า”

เสียงหวานครางเครือทันทีที่ความแข็งแกร่งเข้ามาจนสุดความยาว ยินดีฝังใบหน้าตัวเองลงกับลาดไหล่กว้าง หน้าท้องบางหดเกร็งให้กับความใหญ่โตที่เขากำลังกลืนกินเข้ามา

“ตอดใหญ่เลย ชอบเหรอคะ? แอบทำกันแบบนี้”

สายฟ้ากดจูบข้างแก้มคนรัก ก่อนเริ่มซอยสะโพกเพื่อตอบสนองแรงตอดรัดของความน่ารัก

“ไม่ได้ชอบ..”

คนตัวบางตอบเสียงกระท่อนกระแท่นเมื่อสะโพกแกร่งเริ่มกระแทกเข้ามาถี่รัว ทั้งยังเน้นจังหวะทุกครั้งที่สอดตัวตนเข้ามาจนสุด

“ไม่ชอบแล้วหนูตอดแรงทำไม หื้ม”

เจ้าของความแข็งแกร่งรั้งเรียวขาขาวทั้งสองข้างแยกออกจากกัน เขาผละตัวออกมาจากอ้อมแขนเล็ก ก่อนก้มมองช่องทางสีสดที่เริ่มตอดรัดเขาอย่างเอาใจ

“ฟ้าอย่ามอง”

แขนเรียวยกขึ้นปิดบังใบหน้าตัวเอง แต่เอวบางยังคงขยับรับแรงกระแทกจนเขาอดไม่ได้ที่จะจับข้อมือทั้งสองข้างตรึงไว้กับเตียง

“งั้นมองหน้าหนูแทน”

ยินดีกัดปากตัวเองแน่นในตอนที่สายฟ้าแช่กายไว้ในช่องทางเพื่อหันไปเช็คว่าน้องชายของเขาหลับจริงหรือแกล้งหลับกันแน่

“พายุตื่นหรือเปล่า?”

“ไม่ตื่นค่ะ”

เขาออกแรงผลักร่างของน้องชายอย่างแรงจนมันเกือบตกเตียง ร้อนถึงคนที่โดนสอดกายให้ลุกขึ้นมาฟาดลงบนต้นแขนเขาอย่างแรง

“ไปทำพายุทำไม”

สายฟ้าหันมาหัวเราะเบาๆ ให้กับใบหน้ายุ่งเหยิงของคนรัก

“หนูก็รู้ว่ามันนอนทีเหมือนตาย”

เขาเลิกสนใจน้องชายที่ตอนนี้หลับเป็นตายไปแล้ว

ความแข็งแกร่งถอนกายออกมาก่อนกระแทกเข้าไปจนสุดเพื่อแกล้งเจ้าของรอยแดงบนต้นแขน ที่เมื่อครู่ฟาดลงมาไม่ยั้งแรง

“ฟ้-ฮ่ะ อย่าขยับแบ-อื้อ!”

คนใต้ร่างเริ่มร้องงอแงเมื่อเขาขยับตัวเชื่องช้าเพื่อดึงอารมณ์ของคนรักให้เรียกร้องตัวตนเขาให้มากขึ้น

“อยากให้ขยับแบบไหนดีคะ?”

เขาช้อนใต้ก้นกลมเพื่อรั้งร่างผอมบางให้ลอยขึ้นจากเตียง ขาเรียวยาวพาทั้งสองร่างเดินไปยังมุมห้องเพื่อสานต่อแรงอารมณ์

“ฟ้า ไม่เอาท่านี้”

เจ้าตัวดื้อร้องงอแงอีกครั้งเมื่อเขาดันร่างบางเข้ากับผนังห้องทั้งที่ยังอุ้มเข้าเอวไว้ และร่างกายของเราทั้งคู่ก็ยังคงเชื่อมกันอยู่อย่างนั้น

“ทำไมคะ”

สายฟ้าเริ่มซอยสะโพกเข้าช่องทางอุ่นร้อนตามแรงอารมณ์ จนเจ้าของร่างบางบีบลงกับลาดไหล่ของเขาเสียแน่น ทั้งยังเงยหน้าขึ้นปล่อยเสียงครางออกมาเบาๆ

“มันเสียว”

“หนูจุกด้วยอ่ะฟ้า”

“อื้อๆ! ฟ้า-ฮื่อ”

หลังคำสารภาพที่แสนน่ารักนั่นจบลง เขาก็เริ่มซอยความต้องการเข้าไปถี่รัวจนคนในอ้อมแขนยกสะโพกหนี

“ตรงนี้เหรอคะ”

เมื่อเขารู้จุดที่ทำให้คนรักเสียวจนกัดปากแน่น ทั้งยังยกสะโพกหนีความแข็งแกร่งของเขาอีก

“ฟ้า อย่า-อย่าแกล้ง อ๊ะ! ไม่เอาตรงนั้น เอาออกมา”

คนตัวบางที่ยังถูกกระแทกอยู่ร้องเสียงหลงทันทีที่เขากดกระแทกความต้องการเข้ากับจุดเสียว ยินดีรีบปิดปากตัวเองเมื่อรู้สึกว่าตัวเองเสียงดังเกินไปแล้ว

“จะให้เอาออกตอนนี้เหรอคะ”

เขาทำเป็นยกก้นกลมขึ้นราวกับจะถอนตัวตนออก

“อย่าเอาออก..”

ใบหน้าน่ารักก้มลงมาร้องขอเขาไม่ให้ถอนความแข็งแกร่งออก

“เอาหนูก่อนนะฟ้า”

แต่ความจริงใครมันจะเอาออกให้โง่